این داستانی که در زیر نقل می شود یه داستکان کاملا واقعیست که در ژاپن اتفاق افتاده است:

شخصی مشغول تخریب دیوار خانه اش بود تا ان را بازسازی کن(توضیخ اینکه منازل در ژاپن بنابر شرایط محیطی

دارای فضا های خالی بین دیوار های چوبی هستند ) این شخص در حین خراب کردن در بین ان مارمولکی را دید

که میخی از بیرون به پایش فرو رفته .دلش سوخت و یک لحظه کنجکاو شد وقتی میخ را بررسی کرد خیلی تعجب کرد

این میخ چهار سال پیش هنگام ساختن خانه کوبیده شده بود!!!

اما به راستی چه اتفاقی افتاده بود؟؟ که در یک قسمت تاریک ان هم بدون کوچکترین حرکت

یک مارمولک توانسته به مدت چهار سال در چنین موقعیتی زنده بماند!

چنین چیزی امکان ندارد و غیر قابل تصور است.متحیر از این مسئله کارش را تعطیل کرد و مارمولک را مشاهده کرد

در این مدت چی کار می گرده؟ و چگونه و چی می خورده؟؟

همانطور که به مارمولک نگاه می کرد یک دفعه مارمولکی دیگر با غذایی در دهانش ظاهر شد!!!

مرد شدیدا منقلب شد.چهار سال مراقبت!واقعا که چه عشق قشنگی!یک موجود کوچک با عشق بزرگی!

عشقی که برای زیستن و ادامه ی حیات .حتی در مقابله با مرگ هم نوعش او را دچار هیچ گونه کوتاهی نکرده بود!

اگه موجودی به این کوچکی بتونه عشقی به این بزرگی داشته باشه پس تصور کنید ما تا چه حد می توانیم

عاشق باشیم وشاید باید پایبندگی رو از این موجود درس بگریم و ااگر سعی کنیم

خیلی بهتر از اینها می تونیم

چرا که باید به خود اییم و بخواهیم و بدانیم که انسان باشیم...